januari 2013 (jaargang 27 nr. 3)
reactie van een lezer
Dekker en vrouw in het ambt
Alle uitgaven van Kontekstueel spel ik, vaak meer dan eens. Ik overdenk de artikelen, zoek soms nog andere bronnen. Het kan daardoor wel even duren voordat ik een voor mezelf afgewogen oordeel heb. Dat is het geval met het artikel van dr Wim Dekker in het januari-nummer over de vrouw in het ambt.
Het bevalt me niet. De Geest wordt te hulp geroepen om een opvatting te bevestigen. Dat is tegenwoordig bon ton. De Geest wordt losgekoppeld van Schrift en Jezus en ook in dit artikel gaat het die richting op. We moeten zeker bijbelstudie doen, maar dat niet alleen, zegt Dekker. Het woord "zeker"stuit me ook tegen de borst, het heeft een relativerend effect. Het is ook het intrappen van een open deur: we moeten immers ook bidden en pogen naar Gods geboden te leven.
In de bijbel ontdekken gelovigen dat Gods Geest soms nieuwe wegen met hen wil gaan, schrijft dr Dekker. Helemaal waar maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de Geest tegenwoordig wel makkelijk te hulp wordt geroepen. De wind (Geest) waait waarheen hij wil zegt Jezus. Verbazend toch dat die Geest na twintig eeuwen kalm aan te hebben gedaan, nu vaak waait in richtingen die sommige hedendaagse theologen en auteurs verdedigen. Ik ben, kortom, argwanend als de Geest erbij wordt gehaald en zeker als die een min of meer eigen leven gaat leiden, los van Schrift en Christus.
Dat neemt niet weg dat ik Dekkers artikel waardeer! Hoe meer diverse informatie en opvattingen hoe rijker de lezer van Kontekstueel ervan kan worden. Ik ben het trouwens eens met zijn opvatting dat de vrouw in het ambt hoort. Maar niet omdat de Geest nu toevallig zo waait.
Nico Koolsbergen
Budel-Schoot