mei 2008 (22e jaargang nr.4)

Looft alle volken, zegent nu de Heer

Looft alle volken, zegent nu de Heer,
looft Hem die uit de dood mijn ziel bevrijdde:
Hij redde mij, zijn vriend, uit bitter lijden
waar is de dood die dreigde? Nergens meer!

Hij redde mij uit netten van de nacht,
peilloze diepten hielden mij gevangen
Hij voerde mij op ladders van gezangen
in licht omhoog, tot waar de morgen lacht.

Voordat zijn hand, zijn hulp mij had bereikt,
was ik welhaast vermoord, door wilde dieren
verscheurd in tweeën of gedeeld in vieren
een lam dat bloedt en ademloos bezwijkt.

God dank! Hij zond zijn engel in mijn kuil,
sloot liefdevol mijn rauwe, open wonden,
Hij deed mij aan een duister graf ontkomen,
die grote mond, die monsterlijke muil.

Looft alle volken, zegent nu de Heer,
looft Hem die uit de dood mijn ziel bevrijdde:
ik zal Hem om zijn grote daden prijzen,
om alles wat Hij deed en nog zal doen!

Tekst: André F. Troost
Naar Psalm 153 in de vertaling van Pieter Oussoren
Melodie: psalm 116