29e jaargang nr. 3 (nov. 2015)
thema: Wetenschap en een schuivend geloof

Column
Keesjan van der Maas, docent biologie aan het Corderius College Amersfoort

“Mijn Godsbeeld is voortdurend in ontwikkeling, maar blijkt in grote lijnen redelijk stabiel. Het wordt door studie van de Bijbel en de wetenschap door de jaren bijgesteld en eigenlijk vooral verrijkt. God schiep de mens met intellect en creativiteit en spoort ons aan die te gebruiken. Dit onderzoek van onze werkelijkheid binnen de grenzen van de natuurwetenschappelijke werkwijze, is niet in staat iets te zeggen over God die als Schepper buiten onze begrensde dimensies staat. Tijd zit in het hele pakket van de schepping, dus dynamiek van soorten past schitterend bij een indrukwekkende Schepper die ver boven ons uitgaat. Een statische schepping zou eerder een teleurstelling zijn.

Hoe beschrijf je in Genesis een scheppingsproces waarvan tijd zelf een onderdeel is?

Ik heb onbeantwoorde vragen, maar verwacht geen compleet inzicht, omdat dat binnen onze menselijke kaders niet mogelijk is. Hoe kan de Nachtwacht vanuit zijn beperkte aard een compleet beeld van de persoon Rembrandt geven? Het wereldbeeld van schepping en zondeval, het hopeloze tobben en (be)oordelen van de mens door zijn besef van goed en kwaad en Jezus' liefdevolle verlossingswerk zijn voor mij een bevredigend kader waarin ik actief kan zijn in het voorbereidend wetenschappelijk onderwijs.”