29e jaargang nr. 1 (sept. 2014)
thema: Geloof in de publieke ruimte

T.W.D. Prins-van den Bosch

Redactief

“Soms heb ik het gevoel dat we hier zo bang zijn om anderen uit te sluiten, dat we zelf niets meer durven te zeggen.” Het interview dat Karin van den Broeke, preses van de Synode van de Protestantse Kerk in Nederland, eind augustus met het NRC had was spraakmakend. Zei ze daarin niet dat de koning te weinig over zijn geloof spreekt? In Nederland blijkt de schroom om voor je geloof uit te komen sterk aanwezig. Misschien dat onze Nederlandse tolerantie ons inderdaad parten speelt. Toch is de kerk niet weg uit de publieke ruimte, ik denk aan de kerkdienst na de vliegramp in Oekraïne en de klacht die de kerk indiende tegen de staat bij de Raad van Europa in verband met uitgeprocedeerde vluchtelingen. Welke wegen kan of moet de kerk in de publieke ruimte gaan?

Ds. Rob Visser zet meteen de toon met zijn bijbelstudie over pluralisme en tolerantie. Dr. Peter Verbaan laat de Anglicaanse theoloog en oud-aartsbisschop Rowan Williams aan het woord, die genoeg prikkelende uitspraken doet in zijn boek over geloof in de publieke ruimte om daar dit nummer mee te vullen. De bijdrages uit Engeland en Duitsland laten zien dat het net over de grens heel anders gesteld kan zijn, als het gaat om geloof in het openbaar. En in dit nummer kan het niet anders, dan dat ook de media aan bod komen, misschien wel de meest voor de hand liggende manier om geloof te uiten in de publieke ruimte. Drs. ing. Klaas van der Kamp vraagt zich af of de kerk wel met zijn boodschap bij de media terecht kan in Nederland. Last but not least laten we ook de scriba van de Protestantse Kerk aan het woord, die schrijft vanuit zijn overtuiging dat de eigenheid van de kerk niet mag leiden tot geloof achter de voordeur, maar juist inspireert om in het openbaar te spreken.

De bekende rubrieken Laatst geboekt, door dr. Peter Verbaan, en Kroniek, van de hand van ds. Piet de Jong kunt u weer achterin vinden. De laatste toont maar weer aan dat de kerken deze roerige zomerperiode niet gemist konden worden in de publieke ruimte. En wat de koning betreft: mocht Zijne Majesteit toch een keer geïnspireerd worden om een tipje van zijn spirituele sluier op te lichten, dan zou ons dat wellicht blij verrassen. Toch vraag ik me af of de kerk werkelijk kan opkijken van wat Zijne Majesteit dan zou zeggen. En of dat in lijn ligt van wat Williams en de diverse auteurs in dit nummer voor ogen hebben met het uiten en vorm geven van geloof in de publieke ruimte.

Desiree Prins-van den Bosch MA is eindredacteur van Kontekstueel.
Mailadres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Om dit nummer te bestellen, klik hier