33e jaargang nr. 5 (mei 2019)
thema: Dordt verbindt?!

Pieter Veerman

Redactief

Het is ruim vierhonderd jaar geleden dat de Synode van Dordrecht begon. Het was de eerste en enige internationale gereformeerde kerkvergadering in de vroegmoderne tijd. Vanuit Groot-Brittannië, Zwitserland, de Duitse gebieden en de Republiek vergaderden afgevaardigden met elkaar. De uitkomsten waren: de formulering van de Dordtse Leerregels, een nieuwe vertaling van de Bijbel – de Statenvertaling – en een nieuwe kerkorde. De meeste Nederlanders hebben geen idee meer hoe invloedrijk de Synode van Dordrecht van 1618-1619 was. Binnen de kerk zorgt een gesprek over de Dordtse Leerregels al snel voor koudwatervrees. Voor ons als redactie is het jubileumjaar een goede gelegenheid om een nummer te wijden aan de erfenis van Dordt.

Ons nieuwe redactielid ds. Gert de Goeijen wordt meteen ingezet voor de Bijbelstudie. Vanuit Efeze 1:4 spreekt hij over ‘Schoolvoetbal en uitverkiezing’. We heten hem hartelijk welkom in het midden van de redactie. Ds. Gerrit de Fijter doet in dit nummer een hartstochtelijke oproep tot eenheid wanneer hij schrijft over de Nieuwe Nationale Synode. In zijn bijdrage refereert hij aan de glossy van de Remonstranten met de titel ‘Get out’. Deze titel alleen al maakt duidelijk dat de Dordtse synode van toen niet iedereen binnenboord hield. De kerk bleef een gebroken kerk. In het tweede artikel bepleit dr. Dirk-Jan de Kooter dat de Statenvertaling in taalkundig opzicht geen noviteit was. De Statenvertalers en revisoren hadden juist gestreefd naar aansluiting bij zestiende-eeuwse Bijbelvertalingen als de Liesveltbijbel en de Deux-Aesbijbel. Synodenleden zagen de noodzaak om in het veelkleurige landschap van diverse vertalingen eenheid te zoeken.
Dr. Leon van den Broeke schrijft over de (afwezigheid van een) verbinding tussen de 400-jarige Dordtse Kerkorde van 1619 (DKO1619) en de kerkorde van de Protestantse Kerk in Nederland (PKO2018). Gezien de verschillende theologische, kerkelijke, staatkundige en maatschappelijke contexten kan het niet anders dan dat dit ook discontinuïteit insluit. Deze discontinuïteit zien we ook wanneer het gaat over de verhouding tussen kerk en staat. De overheid speelde een belangrijke rol bij de Synode van Dordrecht. Ons redactielid drs. Jos Wienen laat zien dat de scheiding tussen kerk en staat ook vandaag niet absoluut is. Als burgemeester van Haarlem weet hij dat er in Nederland geen sprake is van een verbanning van godsdienst uit de publieke ruimte. Al wordt dat laatste soms bepleit en wordt dit hier en daar ook in wetten verwerkt. De bijdrage van dr. John van Eck plaatst ons in de ruimte van Gods genade. Hij bekijkt de Dordtse leerregels door de ogen van Revius. De dogmatiek van Dordt klinkt anders uit de pen van deze grote dichter. Verwonderd spreek ik dan ook uit ‘Het beste overkomt ons’.

De Laatst geboekt is geschreven door ds. Gerrit van Meijeren. Hij fietst heen en weer tussen Dordt en Las Vegas door weer terug te grijpen op de bekende scenarist en filmmaker Paul Schrader, waar hij onlangs ook over schreef. Dr. Bert de Leede buigt zich over de CGK in crisis en voert een vurig pleidooi voor kerken met voorlopigheidsbesef.

Dr. P. Veerman is predikant (PKN) te Katwijk aan Zee en redactielid van dit blad. Mailadres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.