36e jaargang nr. 5 (mei 2022)
thema: Een vloeibare generatie
Jeroen Hagendijk
Redactief
Er valt wel wat op af te dingen: het denken in generaties. Alsof sociologische kenmerken zo gemakkelijk zijn vast te pinnen op een geboortejaar. We hebben inmiddels ook een hele reeks aan naamdragende generaties, waardoor u misschien het overzicht bent kwijtgeraakt. Het rijtje begint altijd bij de naoorlogse babyboomers (1945-1960), die een grote welvaartsgroei meemaakten. In sommige rijtjes worden de boomers gevolgd door de ‘verloren generatie’ (1955-1970), die met terugslag te maken kreeg (de oliecrisis van ’73), daarna volgt generatie X tot aan ongeveer 1980, ook wel de patatgeneratie genoemd (een term van Leo Beenhakker). Veel patat en weinig idealen, zoiets. Dan volgt generatie Y (de millennials van 1981-1995), en inmiddels meldt ook generatie Z zich aan.
Het rijtje is nogal generiek. Er valt soms overlap aan te wijzen en de invloeden die een bepaalde generatie hebben gevormd, kunnen ook waargenomen worden bij mensen buiten die generatie. Toch lijkt mij het onderzoek naar generaties niet helemaal onzinnig. Door goed te kijken naar hoe mensen binnen één generatie hun leven indelen, kun je tot een beter begrip komen van maatschappelijke tendensen.
Dit nummer van Kontekstueel gaat over de zogenaamde millennials. Of, zoals Ruth H. Perrin, in haar boek Changing Shape: The Faith Lives of Millennials (2020) hen graag noemt: emerging adults. We richten ons dan met name op het geloofsleven en de kerkelijke participatie van deze groep. Er zijn veel vooroordelen als het over deze generatie gaat. Ze zouden onvolwassen zijn, weinig commitment hebben en eigenwijs zijn. Misschien slaan zulke vooroordelen niet altijd de plank helemaal mis, maar er zal vast meer over te zeggen zijn. Graag leren we de millennials beter kennen, om als kerk beter bij hen aan te sluiten. Tegelijk is het ook redelijk om deze groep te bevragen op hun waarden en hun ideeën over kerk-zijn.
Perrin noemt authenticiteit, tolerantie en participatie als kernwaardes van millennials. Deze drie kernwaardes worden in dit nummer in afzonderlijke artikelen deskundig besproken, gewaardeerd en bekritiseerd. De Jonge Theoloog des Vaderlands, Tabitha van Krimpen, schreef een inleidend artikel over het boek van Perrin. Ook vroegen we twee voorgangers van typische ‘millennial-kerken’ om ons een beeld te schetsen van hun gemeente en werkwijze. En wie de millennials liever via de literatuur leert kennen, kan terecht bij de Ierse auteur Sally Rooney, die in de vaste boekenrubriek besproken wordt.
Toen ons vorige nummer bijna werd gedrukt, brak de oorlog in Oekraïne uit. De Kroniek van Piet de Jong was toen al geschreven, en hij repte dus met geen woord over deze gebeurtenis. We worden zo wel ingehaald door de feiten, zei hij. Het zij zo. Jos Wienen maakt het in zijn Kroniek goed. Hij bespreekt de rol van patriarch Kirill en de Russisch Orthodoxe Kerk in deze oorlog. Als zijn Kroniek tegen de tijd van verschijnen ook aan actualiteit heeft ingeboet, laten we dan maar hopen dat we in dat geval door gunstige feiten zijn ingehaald.
Tenslotte heb ik nog een mooi bericht vanuit de redactie. Daniël Maassen van den Brink komt onze redactie versterken. Hij zal zich met name over de eindredactie ontfermen. Daniël is sinds 2020 predikant in Well-Ammerzoden. Voor het vorige nummer verzorgde hij de Bijbelstudie en voor dít nummer heeft hij al de nodige correcties doorgevoerd. Hij is van harte welkom!
J.J. Hagendijk is predikant van de Hervormde Gemeente Willige Langerak en eindredacteur van Kontekstueel. Mailadres:
- Raadplegingen: 2419