nr5 • 2005 • Wij hebben weinig woorden

Wij hebben weinig woorden


Wij hebben weinig woorden,
wij zwijgen schreeuwend stil:
geen hemel die ons hoorde,
geen God die helpen wil –
de vijand is gekomen,
de dood, die dwingeland,
heeft bruut ons afgenomen
het ons beloofde land.
In Babel, in den vreemde,
verbannen, ver van huis,
in zak en as, ontheemden –
lofzingend nochtans thuis!
Uw adem doet ons hopen,
uw lied zingt in ons bloed,
doet onze lippen open:
uw stem die klinken moet.
Zo gaan wij door de dagen,
verliezend lijf en ziel;
nu moeten wij het wagen
met wat ons níet ontviel.
Want wat wij ook verliezen,
niet wat ons is beloofd –
het woord van de Geliefde:
Hef op uw hoofd, omhoog!
Wij hebben weinig woorden,
ons lied klinkt schor en schril:
al zou men ons vermoorden,
al zwegen wij doodstil,
geen schepsel zal ons scheiden
van wie zijn hart ons gaf –
licht zal de hemel spreiden
als wade op ons graf.