nr6 • 2010 • Redaktief
juli 2010 (24e jaargang nr. 6)
Redactief
drs. P.L. de Jong
In onze cultuur lijkt zonde geen thema meer te zijn. Voor kerken, waarin de verkondiging van vergeving en verzoening door Jezus Christus sterk gerelateerd is aan de realiteit en het besef van zonde en schuld, ligt hier een enorme uitdaging zich hierop goed te bezinnen. Anders gaat de kern van het evangelie aan mensen voorbij. Nu mag zonde geen thema zijn in onze cultuur - schuld en schuldgevoel zijn dat wel. Op dit punt voeren nogal wat mensen een eenzaam of therapeutisch gevecht. Velen beseffen diep dat ze falen en zich schuldig maken in hun relatie, gezin, op hun werk, maar ook in hun verantwoordelijkheid voor de samenleving en in bijvoorbeeld het ernst maken met een stijl van duurzaam leven (minder auto, minder vliegen, meer...). In de kerk leven we van het geheim van genade. Hoe zouden we dat verhaal nu moeten vertolken?
In de redactie hadden we hierover zeer boeiende gesprekken. Daarom dit nummer. Ton van der Hoeven zet in met een verkenning naar de verschuiving van een cultuur, waarin schuld hard en concreet werd benoemd naar een sorry-cultuur en vage excuses die weinig echt verandering brengen. Niet bij jezelf en niet bij de ander. Is vergeven niet mens onmogelijk? In het verlengde van deze verkenning gaat Piet Verhagen eerst nog in op de vraag of schuldgevoelens en verlangen naar vergeving niet gewoon een handigheid is van ons brein. Volgens neurowetenschappers lijkt dat aardig te kloppen. Tijd voor een bijbels-theologische peiling, gedaan door Gerard den Hertog. Hoe zit het met vergeving en verzoening: moet je niet omgekeerd beginnen? Moet er niet eerst verzoend worden? Maar doet een of andere vorm van betaling – Christus’ kruis – niet te kort aan Gods eeuwige menslievendheid en de waardigheid van ons mens zijn? Maar zonder verzoening ˋkomen we er echt niet samen uit.’ Vergeven kan eigenlijk alleen God. In dat spoor gaat Henk de Graaff pastoraal en praktisch door. Het thema zet overigens in met een fijnzinnige uiteenzetting van Peter Schormans over Jacobs worsteling met zijn verleden, met zichzelf en met God. En sluit af met een verhaal, uit het leven opgetekend door Margriet van der Kooi.
Ook in de Kroniek van Jan Maasland blijft deze thematiek op de achtergrond meedoen. Laatst geboekt is van Marja Brak en zelfs daarin komt – ongezocht – het thema vergeving voor.
In de redactie namen we afscheid van Jan Willem Stam. Ruim drie jaar bezette hij de ‘studentenstoel’ in onze redactie. Hij is predikant geworden in Alkmaar. Wij danken hem voor zijn actieve betrokkenheid bij Kontekstueel. In zijn plaats heten we Desiree van den Bosch welkom, theologiestudente in Utrecht. Al eerder voegde zich bij onze redactie dr. Hans Schaeffer, predikant te Wageningen (GKV). Zijn inbreng blijkt nu al waardevol.