nr2 • 2006 • gedicht A.F. Troost

december 2006 (21e jaargang nr.2)

HOOR hoe iets nieuws geboren wordt
   
Hoor hoe iets nieuws geboren wordt
als eenmaal – wie weet binnenkort –
wat zich verhief, is ingestort.
Heer, ontferm U!

De hemeldeur zal opengaan,
op ladders uit het licht vandaan
gaan engelen dan af en aan –
Halleluja!

Wie kent de dag, wie weet het uur
van wel en wee, van wind en vuur?
Gods adem is van lange duur.
Heer, ontferm U!

Hij heeft in zijn lankmoedigheid
als vleugels zijn geduld gespreid.
God kent geen tijd, heeft eeuwigheid.
Halleluja!

De zon verrijst: het is volbracht,
de Zoon komt stralend uit de nacht
en kust wie op de morgen wacht.
Heer, ontferm U!

Wie droomde krijgt voorgoed gelijk:
er rijst een bloem uit zand en slijk,
de aarde wordt de hemel rijk.
Halleluja!

Wie dat niet ziet, is ziende blind –
zie hoe de dag van God begint:
als zaad dat zich verliezend wint.
Heer, ontferm U!

Hoelang het duurt? Wie weet hoe kort!
Eens bloeit de aarde, nu verdord,
wanneer zij nieuwgeboren wordt.
Halleluja!

Tekst: André F. Troost
Melodie: Gezang 207